ചില പ്രവാസ ചിന്തകള്‍ !.

നാടും വീടും വിട്ടു പ്രവാസജീവിതം നയിക്കാന്‍ നാടുകടന്നവരാണ് നാം പ്രവാസികള്‍. ജീവിതത്തിന്‍റെ രണ്ടറ്റം കൂട്ടിമുട്ടിക്കാന്‍ നെട്ടോട്ടമോടുന്ന തിരക്കില്‍ കൂടെയുള്ളവരില്‍ പലരും നമ്മെ വിട്ടു പോയി.ദീര്‍ഘകാലം പ്രവാസം നയിച്ചിട്ടും കടവും കുറെ രോഗവുമായി ആര്‍ക്കും വേണ്ടാത്ത പ്രായത്തില്‍ പ്രവാസജീവിതമുപേക്ഷിച്ചു നാട്ടിലേക്ക് വിമാനം കയറുമ്പോള്‍ ഒഴിഞ്ഞ കീശയും ക്ഷയിച്ച ആരോഗ്യവും, രോഗം കവര്‍ന്ന വാര്‍ധക്യവും മാത്രമാണ് ഒരു ശരാശരി പ്രവാസിയുടെ സമ്പാദ്യം !!.
പത്തും ഇരുപതും വര്ഷം പ്രവാസത്തില്‍ തളച്ചജീവിതത്തിന്‍റെ നേട്ടം എന്ത് എന്ന് എല്ലാം കഴിഞ്ഞു ഉമ്മറകോലായില്‍ കാലും നീട്ടിയിരുന്നു ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ നഷ്ടങ്ങളുടെ ഓര്‍മ്മയല്ലാതെ  എന്തുണ്ട് പ്രവാസിക്ക്!.?


സ്വയം ഉരുകി മറ്റുള്ളവര്‍ക്ക് ജ്വാലയാവുന്നവാനാണ് പ്രവാസിയെന്ന പതിവ് ക്ലീഷേയല്ല പറഞ്ഞു വരുന്നത് . ഈ അടുത്ത് ഒരു ഉള്‍നാടന്‍ ഗ്രാമത്തിലെ  ഒരു മീറ്റിംഗില്‍ പങ്കെടുത്തിരുന്നു. സ്വന്തമായി എന്‍ ആര്‍ ഐ അക്കൌണ്ട് ഇല്ലാത്തവരായിരുന്നു.അതില്‍ പ്രവാസത്തില്‍ രണ്ടു പതിറ്റാണ്ടായവര്‍ക്ക് പോലും!. 
കിട്ടുന്ന പണം മുഴുവന്‍ “കുഴലൂതി” നാട്ടിലെ കല്യാണവും ആഘോഷവും നടത്തി വീട്ടുകാരുടെ മുമ്പില്‍”അന്തസ്സ് കാക്കുമ്പോഴും,ഉണങ്ങിയ രണ്ടു കുബ്ബൂസ് ഒരു റിയാലിന്റെ തൈരില്‍ മുക്കി.വികാരങ്ങളെയും വിചാരങ്ങളെയും ഉള്ളിലൊതുക്കി കഴിയുന്നവനാണ് ഓരോ സാധാരണ പ്രവാസിയും.

ഇരുപതു വര്‍ഷം  പ്രവാസത്തില്‍ നിന്നിട്ടും ഒരു സുപ്രഭാതത്തില്‍ മരിച്ചുപോയ ഒന്നിലധികം പ്രവാസികളെ അറിയാം!.കടം മാത്രം ബാക്കിയായി അവസാനം പിരിവെടുത്തു നാട്ടിലേക്ക്കയറ്റിവിട്ടു.പ്രവാസികളില്‍ നിന്നും പിരിവെടുത്ത് ബാക്കി വന്ന പണം നാട്ടിലേക്ക് അയച്ചു  കൊടുത്തു. കിട്ടിയോ എന്നറിയാന്‍ ബാങ്കിലേക്ക് വിളിച്ചപ്പോള്‍ അക്കൌണ്ട് ഫ്രീസ് ആവാതിരിക്കാനുള്ള അഞ്ഞൂറില്‍ താഴെ മാത്രം രൂപയായിര്‍ന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്.ഇരുപത് വര്‍ഷത്തെ അയാളുടെ ഏക സമ്പാദ്യം ആ അഞ്ഞൂറ് രൂപയും അവസാനയാത്ര ചെയ്ത ഫ്രീസര്‍ ബോക്സും .
 
ആറുമാസമായി മൈലാഞ്ചി ചെടിക്കരികില്‍ കൂടണയുന്നതും കാത്തു ഫ്രീസറില്‍ അന്ത്യ വിശ്രമം കൊള്ളുന്ന ബംഗാളിയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞത് മുസ്‌തഫക്കയും ജാഫറുമാണ്.നാട്ടിലെത്തിക്കാന്‍ പണമില്ലാതെ അവന്‍റെ കൂട്ടുകാരന്‍ നെട്ടോട്ടമോടുകയാണ്..ഒട്ടും വ്യതസ്തമായിരുന്നില്ല പണമില്ലാത്തതിനാല്‍ യാത്ര മുടങ്ങിയ പഞ്ജാബിയുടെയും അവന്റെ കൂടെ പോവാനുള്ള കൂട്ടുകാരന്‍റെ മൃതദേഹത്തിന്‍റെയും കഥയും

.വാട്സ് ആപ് ഗ്രൂപ്പിലെ സുമനുസ്സുകള്‍ക്ക് ജാതി മത ഭാഷ ദേശം ഒന്നും വ്യതസ്തമായിരുന്നില്ല..അര ദിവസം കൊണ്ട്,തികയാതെ വന്ന പണം സ്വരൂപിച്ചു കൊടുക്കുന്ന നേരവും അയാളുടെ ഇല്ലാത്ത സമ്പാദ്യത്തെക്കുറിച്ചും ഇനിയെനെങ്ങിനെ ജീവിതം ഒരു ചോദ്യ ചിഹ്നമായി അവശേഷിക്കുന്ന അയാളുടെ കുടുംബത്തെ കുറിച്ചുമായിരുന്നു..മൃതദേഹം  അനുഗമിക്കുന്നയാള്‍ പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നത് !!.

ഇങ്ങിനെയോട് കുറിപ്പ് എഴുതാന്‍ എന്നെ പ്രേരിപ്പിച്ചത്, ഞാനറിയുന്ന ഒരു പ്രവാസിയുടെ അനുഭവമാണ്.ഒരു ആയുഷ്ക്കാലം മുഴുവന്‍ അയാള്‍ അധ്വാനിച്ച പണം മുഴുവന്‍ ഇന്ന് കുടുംബത്തിനയച്ചതും പെങ്ങള്‍ മാരെ കല്യാണം കഴിച്ചതും കുടുംബം നോക്കിയതും "വാക്കാല്‍ പറഞ്ഞതുമൊന്നും    ഇപ്പോള്‍ ആരുടേയും കണക്കിലില്ല.സ്വത്ത് ഭാഗം വെച്ചപ്പോള്‍ മുമ്പ് പറഞ്ഞതോന്നും ആര്‍ക്കും ഓര്‍മ്മയില്ല.

 ഇനി എല്ലാം ഒന്നില്‍ നിന്നും തുടങ്ങണം. അതിനുമാത്രമുള്ള പ്രായമോ ആരോഗ്യമോ ഇനിയില്ല.പത്തേമാരി സിനിമകണ്ടപ്പോള്‍ എനിക്ക് തോന്നിയത് ഇത് അയാളുടെ ജീവിതമാണ് എന്നാണു.അല്ല ഒരു പാട്പ്രവാസികളുടെതാണ് പത്തേമാരിയും വരവേല്‍പ്പുമൊക്കെ,,കഥാപാത്രങ്ങളെ മാറുന്നുള്ളൂ കഥ അത് തന്നെ !.

ഈ കുറിപ്പ് വായിക്കുന്ന പ്രവാസികളോട് എനിക്ക് ഒന്നേ പറയാനുള്ളൂ!ഒരു ചെറിയ സമ്പാദ്യം നിങ്ങള്‍ക്കായി മാത്രം മാറ്റി വെക്കുക. ഏറ്റവും ചുരുങ്ങിയത് നിങ്ങളുടെ ജോലി ശമ്പളം. എന്നിവയെങ്കിലും വീട്ടുകാരോട് പറയുക.വരവിനു അനുസരിച്ച് ചിലവു നിയന്ത്രിക്കാന്‍ മക്കളോടും കുടുംബക്കാരോടും പറയുക.കാരണം ഇന്നത്തെ അവസ്ഥയില്‍ പ്രവാസം അധികം ഉണ്ടാവും എന്ന് കരുതാന്‍ വയ്യ. സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയും സ്വദേശിവല്‍ക്കരണവും ഗള്‍ഫിന്‍റെ നിറം കെടുത്തുന്നു!!.
സൂക്ഷിച്ചാല്‍ ദു:ഖിക്കേണ്ട !!.ഇന്നത്തെ സമ്പാദ്യം നാളത്തെ ആശ്വാസം.
 പ്രവാസം അവസാനിക്കുന്നില്ല  പ്രവാസ കഥകളും !!. 
ഫൈസല്‍ ബാബു.